Πολλαπλή σκλήρυνση, κρέας και μικροβίωμα εντέρου: τι λέει νέα μελέτη

Η πολλαπλή σκλήρυνση, σκλήρυνση κατά πλάκας όπως τη γνωρίζουν οι περισσότεροι, είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα, μια απομυελινωτική νόσος στην οποία το ανοσολογικό σύστημα επιτίθεται στη μυελίνη, το προστατευτικό περίβλημα των νευρικών κυττάρων, προκαλώντας πρόβλημα στην επικοινωνία του εγκεφάλου με το υπόλοιπο σώμα, με συμπτώματα που ποικίλλουν από ελαφριά όπως μυρμηγκιάσματα, κόπωση, μέχρι πιο σοβαρά, όπως πόνο, αδυναμία άκρων, διπλωπία, αστάθεια ή και ανικανότητα βάδισης και άλλα.

Δεν είναι ξεκάθαρο τι ακριβώς πυροδοτεί αυτή την ασθένεια, ωστόσο υπάρχει μια αλληλεπίδραση μεταξύ γενετικής, τρόπου ζωής και περιβαλλοντικών παραγόντων, με ολοένα και περισσότερα στοιχεία να δείχνουν ότι η υγεία του μικροβιώματος του εντέρου είναι πρωταρχικός παράγοντας, αν σκεφτούμε και τη σημασία της διατήρησης ενός υγιούς ανοσοποιητικού συστήματος. Η διατροφή, όπως γνωρίζουμε, παίζει βασικό ρόλο στο μικροβίωμα του εντέρου, με τις φυτικές ίνες και τις πολυφαινόλες να είναι άκρως σημαντικές.

Στο πλαίσιο πρόσφατης μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Lancet μελετήθηκε η αλληλεπίδραση μεταξύ διατροφής, μικροβιώματος εντέρου και ανοσοποιητικού συστήματος σε 25 άτομα που ζουν με πολλαπλή σκλήρυνση και 24 άτομα χωρίς τη νόσο. Πραγματοποιήθηκε ανάλυση στη σύνθεση του μικροβιώματος του εντέρου και τη λειτουργία του, στα ανοσοκύτταρα και στα προφίλ κυτοκινών, με τα αποτελέσματα να συνδέονται με ημερολόγιο διατροφής 4 ημερών των συμμετεχόντων.
Παρατηρήθηκε, λοιπόν, πλήθος διαφορών μεταξύ αυτών που έπασχαν από πολλαπλή σκλήρυνση με αυτούς που δεν παρουσίαζαν τη νόσο, με αλλαγές στο προφίλ του μικροβιώματος του εντέρου και στα ανοσοκύτταρα. Πιο συγκεκριμένα, η πλούσια σε κρέας διατροφή σχετίστηκε με συγκεκριμένες αλλαγές στα είδη βακτηρίων του εντέρου και είχε επίδραση στην αναλογία συγκεκριμένων ανοσοκυττάρων. Η κατανάλωση κρέατος σχετίστηκε με χαμηλότερα επίπεδα στο έντερο του Bacteroides thetaiotaomicron, ενός βακτηρίου που σχετίζεται με την πέψη υδατανθράκων από λαχανικά και παράγει λιπαρά οξέα βραχείας αλύσου, τα οποία είναι απαραίτητα για τη διατήρηση υγιούς ανοσοποιητικού.

Οι μεταβολίτες στο αίμα παρουσίασαν επίσης διαφορές, με τη μεθειονίνη να είναι υψηλότερη, κάτι που συνδεόταν με την υψηλότερη κατανάλωση κρέατος στους ασθενείς που συμμετείχαν. Τόσο τα χαμηλά επίπεδα του Bacteroides thetaiotaomicron όσο και τα υψηλά επίπεδα της μεθειονίνης φάνηκε να οδηγούν σε πολλαπλασιασμό των Τ-κυττάρων και διαφοροποίηση, όπως και ενεργοποίηση των Th17κυττάρων, τα οποία σχετίζονται με την προώθηση της φλεγμονής. Οι επικεφαλής της μελέτης αναφέρουν ότι ο περιορισμός του κρέατος και της μεθειονίνης μπορεί να μειώσει τον αριθμό των φλεγμονοδών Th17 κυττάρων σε ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση.

Πλέον φαίνεται να έχουμε αρκετά δεδομένα που να δείχνουν ότι η δυτικού τύπου διατροφή με βάση το κρέας αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την πολλαπλή σκλήρυνση. Μια κατά βάση φυτοφαγική διατροφή μπορεί να αποτελέσει το κλειδί τόσο της πρόληψης, όσο και της διαχείρισης της νόσου, πιθανόν λόγω της θετικής επίδρασης στην υγεία, το μικροβίωμα του εντέρου και το ανοσοποιητικό.

Πηγή
https://www.thelancet.com/journals/ebiom/article/PIIS2352-3964(21)00592-2/fulltext
https://shireenkassam.medium.com/review-of-the-weeks-plant-based-nutrition-news-13th-february-2022-845b78f777f4