Γιατί ο κόσμος επιλέγει τόσο πολύ το κρέας;

Είτε κάποιος καταναλώνει κρέας σήμερα, είτε όχι, το πιθανότερο είναι να μεγάλωσε σε ένα σπίτι που η κρεατοφαγία ήταν καθεστώς, που το κυριακάτικο τραπέζι είχε πάντα κάποιο κρεατικό, που τα σάντουιτς του σχολείου είχαν αλλαντικά και που τα μακαρόνια με κιμά ήταν το αγαπημένο φαγητό όλων των παιδιών. Είκοσι και τριάντα χρόνια πριν η χορτοφαγία και πόσο μάλλον η vegan διατροφή αφορούσαν πολύ μικρό ποσοστό του πληθυσμού και οι συστάσεις των γιατρών ήταν (και παραμένουν σε πολλές περιπτώσεις) να φάμε μοσχάρι και συκώτι για σίδηρο και για να δυναμώσουμε. Ακόμη και στις σπουδές μου ως διαιτολόγος-διατροφολόγος με εξειδίκευση στα αυτοάνοσα και την κλινική διατροφή και εξειδίκευση στη φυτοφαγία, το κρέας είχε περίοπτη θέση.

Τα πράγματα, ωστόσο, έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια κι έχουμε στα χέρια μας πολύ περισσότερες έρευνες όσον αφορά το κρέας και τα ζωικά, όπως επίσης και συστάσεις από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι σύμφωνα με τον ΠΟΥ τα αλλαντικά αποτελούν νούμερο 1 καρκινογόνο τροφή, ενώ έχουμε πολλαπλές έρευνες όπου το κόκκινο κρέας αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου. Σύμφωνα, επίσης με το Αμερικανικό Κολέγιο Καρδιολογίας συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο και διαβήτη, ενώ οι έρευνες δείχνουν ότι αν και είναι πιθανό η κρεατοφαγική διατροφή να βοηθήσει στην απώλεια βάρους βραχυπρόθεσμα, είναι εξαιρετικά περιοριστική, μη ισορροπημένη και πιθανότατα ανθυγιεινή μακροπρόθεσμα, καθώς στερείται βασικών μικροθρεπτικών συστατικών καθώς και φυτικών ινών και προστατευτικών φυτικών ενώσεων. Αφού τα γνωρίζουμε, λοιπόν, όλα αυτά, γιατί συνεχίζουμε να καταναλώνουμε κρέας; Γιατί γεμίζουμε τα πιάτα των παιδιών με μπιφτέκια και κοτομπουκιές;

Ευκολία και έλλειψη εμπιστοσύνης
Ισχύει ότι οι άνθρωποι λατρεύουν να ακούνε καλά νέα για τις κακές τους συνήθειες, κάτι που μπορεί να συμβάλλει στην τάση να ακολουθούμε μια διατροφή με μπόλικα ζωικά, ειδικά όταν διαβάζουμε τίτλους και παραποιημένες έρευνες που δείχνουν ότι μεμονωμένες ζωικές τροφές μπορεί να μας κάνουν καλό. Εξάλλου, η υιοθέτηση μιας ανθυγιεινής τυπικής δυτικού τύπου διατροφής είναι και απολαυστική και σημαντικά ευκολότερη. Πολλοί, επίσης, επηρεάζονται από τις υποσχέσεις για βραχυπρόθεσμη απώλεια βάρους –βλέπε ψητά με σαλάτα, σάντουιτς με γαλοπούλα- χωρίς να αναλογίζονται τις μακροπρόθεσμες συνέπειες. Βάσει ερευνών, οι άνθρωποι έχουν κίνητρο την απώλεια βάρους αλλά και το αν η απώλεια βάρους είναι δυνατή –όχι αν είναι βιώσιμη και με ποιο κόστος.

Υπάρχει, όμως, και κάτι ακόμα που πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν και αφορά το πόσο έχει χάσει ο κόσμος την εμπιστοσύνη του στο ιατρικό σύστημα. Αν ψάξετε λίγο σχόλια και κριτικές για σχετικά άρθρα, βιβλία και blog θα παρατηρήσετε ότι είναι βαθιά η δυσπιστία που νιώθουν οι άνθρωποι απέναντι στους θεσμούς που υποτίθεται ότι μας καθοδηγούν προς την υγεία, κάτι που ίσως αισθάνεστε κι εσείς οι ίδιοι ή έχετε αισθανθεί κάποια φάση της ζωής σας. Ιδιαίτερα μετά την πανδημία, αλλά και τις επιδημίες χρόνιων ασθενειών, η διατροφική σύγχυση χαρακτηρίζει πολύ τον κόσμο. Σε πολλές περιπτώσεις, η ικανότητά μας να θεραπεύουμε και να προλαμβάνουμε τις ασθένειες έχει μόλις και μετά βίας βελτιωθεί, αν έχει βελτιωθεί καθόλου, και αυτή η στασιμότητα συνεχίζεται εδώ και δεκαετίες. Συν τοις άλλοις, πολλοί γιατροί δεν είναι επαρκώς εκπαιδευμένοι στη διατροφή, ενώ ταυτόχρονα οι εταιρείες ασκούν τεράστια επιρροή.

Η σπασμωδική αντίδραση που θα μπορούσαμε να περιμένουμε ως απάντηση σε αυτή τη συστημική αποτυχία είναι ακριβώς αυτό που βλέπουμε – σπασμωδικές αντιδράσεις ανθρώπων που υποθέτουν ότι πρέπει να κάνουμε το αντίθετο από ό,τι μας λένε οι ειδικοί, σε ένα πλαίσιο συνωμοσιολογίας.

Σίγουρα, όμως, μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο από το να υπερασπιζόμαστε μια διατροφή για την οποία δεν υπάρχει καμία επιστημονική βάση. Γιατί να μην κατευθύνουμε την ενέργειά μας στην υποβολή εποικοδομητικών αιτημάτων και γιατί να μην υποστηρίξουμε αλλαγές ικανές να αποκαταστήσουν σταδιακά την εμπιστοσύνη και να δώσουν στα άτομα τη δυνατότητα να λαμβάνουν καλύτερες αποφάσεις για την υγεία τους; Ένα καλό πρώτο βήμα είναι αφενός η αμφισβήτηση, αλλά αφετέρου χρειαζόμαστε εναλλακτικές λύσεις, για να βελτιώσουμε το σύστημα. Με άλλα λόγια, πρέπει να σκεφτόμαστε πιο κριτικά για τις εναλλακτικές λύσεις που προτείνουμε και να μην πετάμε στα σκουπίδια την πρόοδο που έχει επιτευχθεί. Τι χρειάζεται για αρχή; Εκπαίδευση και ενημέρωση από το σχολείο κιόλας, μέχρι τους επαγγελματίες υγείες, προσεκτική επιλογή επαγγελματιών υγείας για το πρόβλημά μας, καμπάνιες από το κράτος με βάση την προστασία των καταναλωτών και όχι τα εταιρικά συμφέροντα και μια γενικότερη συνείδηση από όλους μας, μέσω της ατομικής μας επιμόρφωσης, ότι τρώμε πρώτα απ’ όλα με στόχο την υγεία μας και τον πλανήτη μας.

Πηγή
https://nutritionstudies.org/how-did-the-carnivore-diet-become-so-popular/